dinsdag 6 september 2016

De voedselinspectie.


Vlak voor de eerste hap van het avondeten komt een vraag. Het is bijna altijd dezelfde: 'Wat zullen we morgen eten?' Voedsel vormt het zwaartepunt van deze domicilie. Daar hoort een gevoelsmatige beurtrol bij en een standaard antwoord op de teruggekaatste 'Waar heb je zin in?': 'Iets gezonds, iets met veel groente'. Omdat geen van beiden het weet. En omdat je de ander met een ''t Is gelijk' nog minder inspiratie geeft. Er komt hier dus erg vaak iets gezonds, iets met veel groente op tafel. Weinig vlees ook, en in de zeldzame gevallen enkel biologisch gelabelde varianten. Los daarvan is de jury rechtvaardig. Biowortelen en -tomaten zijn gegarandeerd lekkerder maar er gaan geen punten van de eindscore bij vergissingen tijdens het shoppen. Voorraadkast en diepvries herbergen een basisgamma aan pasta, linzen, noten, scharreleieren, groente en zelfgemaakt pizzadeeg. En in de koelkast ligt parmezaanse kaas. Zo is spaghetti met tomatensaus een waardig alternatief voor frituursnacks op een katerige zondag met Stranger Things uitkijken als enige activiteit.

donderdag 1 september 2016

Het hogetailledieet.




Ze staan met stip genoteerd in katernen vol stijltips voor dames. 
Omdat ze hip waren in de negentiger jaren (die nooit veraf zijn geweest),
ze buiken in het keurslijf houden en extra beenlengte veinzen. 

Maar het grote geheim van hoge broeken
dat trendbedenkers en liefhebbers verzwijgen 
uit angst voor overstock en hoongelach
is dat je niks kùnt eten, tenzij rechtopstaand (en da's behoorlijk ongezellig). 
Zitten kan, liefst niet te lang en enkel als de knoop los mag. 
Het vel van de volhouder krijgt een patroon met rode striemen. 

Al die kleine lettertjes stonden niet vermeld 
op het etiket van de High Relaxed
Echt ontspannend is hij pas
in een kast, na draagtijd.